domowe łazanki i grzyby z lasu

Marzy mi się grzybobranie. Deszcz pada, więc nadzieja na szczęśliwe spełnienie tych moich pragnień wzrasta z każdą chwilą.
Jaka wielka szkoda, że zakłady pracy nie organizują, jak dawniej integracyjnych wypadów na grzyby, myślę, że to byłoby absolutnie cudowne jakby wielkie szychy korporacyjne zamiast  do ośrodka spa, czy do luksusowej restauracji zagonione zostały do lasu, a potem przy ognisku musiałyby dzierżyć kij zwieńczony kiełbachą i śpiewać biwakowe piosenki...

Tak, taki obrazek bardzo by mi się podobał! Garnitury zamieniliby na pelerynę i kalosze, wykwintne wino na piersiówkę a kuchnię fusion na ziemniaki z popiołu. Taki weekend w lesie w sposób bezsprzeczny wpłynąłby na samopoczucie pracowników - pozytywnie ma się rozumieć!

Las działa kojąco na zmysły, jednak u mnie bywa, że wyzwala drugą osobowość - w sezonie grzybowym budzi się we mnie instynkt łowcy, moje zmysły wyostrzają się, gdy tylko przekraczam próg boru. Niczym drapieżnik dopatrujący swej ofiary zakradam się między drzewami i nawet, rozpostarte tu i ówdzie pajęczyny-giganty nie są mi wówczas straszne. Czaję się nie tyle ze względu na potencjalną zdobycz, która na swej jednej nodze raczej nie byłaby skłonna przede mną uciekać, lecz z uwagi na nieuniknione towarzystwo innych grzybiarzy - najczęściej z resztą ze mną spokrewnionych, Mimo, że dystans osób zbierających zwykle jest spory, cały czas towarzyszy im obawa, że nie daj Bóg ktoś sprzątnie im dorodnego grzyba sprzed nosa. Jakkolwiek irracjonalne to działanie, jest normą, że chwila w której objawi się przed nami pożądany grzyb jest zrywem. Rzucamy się na niego, choćby reszta grzybiarzy była oddalona o kilometry, a gdy wydobędziemy go  z poszycia, roztropnie rozglądamy się jeszcze wokół by wypatrzeć ewentualne grzybowe rodzeństwo. Jak jesteśmy już pewni, że teren jest czysty, możemy trofeum pokazać światu. Z dumą.
Można by pomyśleć, że każdy kolejny egzemplarz powszednieje - nic z tych rzeczy! Każdy jest przyczynkiem do zrywu, każdy generuje te same emocje, każdy tak samo cieszy. Być może powinnam się wstydzić, że grzybobranie wyzwala we mnie odruchy bliskie neandertalskim ale nie wstydzę się zupełnie. Grzybiarze tak mają - chyba wszyscy, mam przynajmniej taką nadzieję....

Dzisiejszym wpisem staram się zaklinać pogodę a co za tym idzie także runo leśne by jak najszybciej nastał urodzaj kapeluszowców. Na straganach pojawiły się już podgrzybki, zatem można się spodziewać, że wysyp już tuż tuż...

Okazuje się, że zrobienie domowych łazanek to banał, robiłam pierwszy raz, i jak to zwykle ze mną bywa całkowicie na tak zwanego czuja...czuj okazał się być trafny. Ciasto wyszło idealne, podałam je z delikatnie podsmażonymi na maśle podgrzybkami, bez dodatku cebuli, czosnku ani innych bajerów które zwykle pojawiają się u boku makaronów wszelkich. Dopełnieniem smakowym stała się jedynie natka pietruszki i niezastąpiony długodojrzewający ser bursztyn.
Oto moja pochwała prostoty!

składniki na łazanki:

400 g mąki

200 ml wrzątku

dwa żółtka

a do łazanek:

kilka dorodnych podgrzybków ok. 30 dkg, 

masło, 

sól, 

natka pietruszki,

ser bursztyn

Mąkę i żółtka miksujemy w malakserze, po czym stopniowo dolewamy wrzątek. Powstałe ciasto rozwałkowujemy bardzo cienko i kroimy je w kwadraty o wymiarach 2x2 cm. Gotujemy około dwie minuty na solidnie osolonej wodzie. Grzyby kroimy w plasterki, smażymy na maśle, gdy ładnie się zrumienią solimy. Po wydobyciu łazanek, zalewamy je chłodną wodą a następnie mieszamy z nimi grzyby. Dla podbicia smaku możemy na tym etapie dodać jeszcze nieco masła. Natkę pietruszki kroimy niedbale i dorzucamy do reszty, na sam koniec posypujemy całość tartym bursztynem.
Nadmienię na marginesie, że takie sezonowe danie, powstaje w niecałe pół godziny, własnoręczne zrobienie makaronu nie angażuje dużo czasu a efekt jest niepodważalny i bezkonkurencyjny.
Powyższe składniki wystarczą na cztery porcje. Polecam każdemu takie domowe łazanki.

 A skoro już jestem przy temacie moich marzeń, pozwolę sobie na małą dygresyjkę...:)

Oto i ona:

Życzę Wam i sobie obfitych leśnych łowów tej jesieni!