czekoladowa chałka - bo dziewczyny lubią brąz!!!

No i chała! 

Wobec wrodzonego czarnowidztwa jakie odczuwam przy okazji wszelkich mych zmagań z chlebem w tle - bądź na pierwszym planie, spodziewałam się takiej reakcji na widok własnoręcznie popełnionego chleba czekoladowego, który jest tematem naszego kolejnego kulinarnego spotkania. Coby zatem zakląć rzeczywistość już na wstępie, swój chleb przechrzciłam na chałkę. Jakby kto pytał moja chała została kategorycznie zaplanowana, do oryginalnej zaproponowanej przez Beę receptury dodałam 4 łyżki cukru i 40 g stopionego masła, nie użyłam za to czekoladowych płatków. Korciło mnie trochę by władować do środka żółtka z dwóch ostatnich jajek, które mam w lodówce, ale jako, że nigdy nie wiadomo, czy komuś na jutrzejsze śniadanie nie zamarzy się jajecznica, chała bez jaj się stała.

Chałka to dla mnie absolutnie jedyna słodka opcja śniadaniowa, praktykuję ją czasami w wersji konwencjonalnej (pieczonej samodzielnie rzecz jasna), nie potrzebuję do niej niczego poza masłem, ale masło być musi najprzedniejszej jakości.

W kontekście pieczywa nie mam za dobrej wyobraźni, z powodu tego braku ozdobiłam swoją chałkę bielutkimi migdałami bez skórki - miały cudownie kontrastować z brązem głównej bohaterki. Tym którzy wyobraźnię posiadają, nie muszę przybliżać co się dzieje, gdy bieluchne migdałki wstawi się tuż pod rozgrzaną do 240 stopni grzałkę...
Spalone na brąz znacznie głębszy i intensywniejszy od koloru chałki, przestały kontrastować z podłożem, więc z zegarmistrzowską precyzją usunęłam je, co do jednago i podmieniłam na lepszy model (podkleiłam karmelem w miejscu zagłębień po czarnych migdałach).  Złota rada - nie ozdabiajcie tego chleba migdałami, orzechami lepiej też nie, ewentualnie można spróbować z kruszonką, choć też nie mam pewności co się wydarzy...

Chleb z czekoladą i rodzynkami, drożdżowy, na poolish

na poolish :

2 g świeżych (lub 1 g czyli ¼ łyżeczki suchych) drożdży

125 g / 125 ml ciepłej wody

125 g mąki pszennej (T55)

ciasto właściwe :

300 g mąki pszennej (T55)

5 g (1 łyżeczka) soli - u mnie zaledwie pół łyżeczki

2 g świeżych (lub 1 g czyli ¼ łyżeczki suchych) drożdży

ok. 220 – 240 ml ciepłej wody

80 g (2/3 szkl) chipsów czekoladowych (pół słodkich) - u mnie brak

200 g (1 1/3 szklanki) rodzynek koryntek

20 g (2 ½ łyżki) gorzkiego kakao

+ w mojej wersji 4 łyżki cukru,
40 g stopionego masła

W przeddzień pieczenia przygotować poolish (wieczorem, na poranne pieczenie, lub rano – na pieczenie popołudniowe) :

1. W misie dokładnie wymieszać drożdże z wodą (125 ml); dodać mąkę (125 g) i ponownie dokładnie wymieszać. Przykryć i pozostawić na noc w temperaturze pokojowej.
2. Następnego dnia wymieszać rodzynki i chipsy czekoladowe. W drugiej misce wymieszać mąkę, sól i kakao.
3. Wymieszać drożdże z wodą.
4. Dodać rozmieszane drożdże do zaczynu (poolish), następnie dodać suche składniki i dobrze wymieszać.
5. Przykryć i odstawić na 10 min.
6. Po 10 minutach – wyrabiamy ciasto : chwytamy porcję ciasta z brzegu, lekko naciągamy i przyciskamy w środek ciasta; lekko obracamy misę i powtarzamy tę czynność z kolejnym brzegiem ciasta. Powtarzamy składanie 8 razy, co powinno nam zająć ok. 10 sekund, po czym ciasto powinno zmienić strukturę – bardziej sprężyste, stawiające opór.
Ciasto możemy również wyrobić mikserem – najpierw 2-3 minuty na pierwszym biegu, a nastepnie ok. 4 minuty na drugim biegu
7. Przykryć misę i odstawić na 10 minut.
8. Powtórzyć etap 6 + 7 dwa razy, następnie ponownie etap 6. Przykryć misę i odstawić do wyrośnięcia na1 godzinę.
9. Gdy ciasto podwoiło objętość – odgazować je (uderzamy pięścią w jego środek).
10. Wyrośnięte ciasto umieścić na lekko umączonym blacie .
11. Podzielić ciasto na 2 równe części i uformować z nich kule.
12. Wysypać mąką podłużny koszyk do wyrastania chleba i umieścić w nim kulki ciasta, blisko siebie, tak by połączyły się podczas rośnięcia.
13. Pozostawić ciasto do wyrośnięcia, aż podwoi swoją objętość – w zależności od tego, jak mocny jest nasz zakwas (oraz w zależności od temperatury) może to zająć od 3 do 6 godzin).
14. Ok. 20 minut przed planowanym pieczeniem, nagrzać piekarnik do 240st., na spodzie umieścić naczynie, do którego wlejemy wodę (przygotować szklankę wody).
15. Gdy ciasto podwoi już objętość, przekładamy je na łopatę lub na papier do pieczenia, posypujemy wierzch mąką i nacinamy.
16. Przekładamy na rozgrzaną blachę (lub kamień), wlewamy wodę do przygotowanego naczynia i obniżamy temperaturę do 220st.
17. Pieczemy ok. 30 minut, aż chleb będzie ładnie brązowy.
18. By sprawdzić, czy jest on odpowiednio upieczony, stukamy w spód chleba – ma on wydawać ‘głuchy’ odgłos.
Studzimy na kratce.

Moje modyfikacje do powyższego przepisu polegały na zmniejszeniu ilości zastosowanej soli, w punkcie czwartym wmieszałam cukier, a w punkcie szóstym dodałam roztopione i przestudzone masło. Potem postępowałam zgodnie z zaleceniami. Gdy ciasto było dobrze wyrośnięte podzieliłam je na cztery części, utworzyłam wałeczki i zaplotłam w sposób zupełnie niepowtarzalny. Zaplecionej chałce zamiast w koszyku pozwoliłam wyrastać na wolności (wyściełanej papierem do pieczenia). Gdy była pyzata i niemal pękała w szwach posmarowałam ją odrobiną białka (zawsze mam go nieco w zamrażalniku :)) i ozdobiłam nieszczęsnymi migdałami. Ciasto piekło się nieco ponad pół godziny. Stygło na kratce.

Dziś chałka zupełnie niezwykła, w mocno czekoladowym odcieniu i delikatnie kakaowym smaku, aby tę wyjątkowość podkreślić, podałam ją z kozim twarożkiem i zakupionymi tego lata rodzynkami w Sauternie (jeśli ktoś chce wiedzieć, gdzie i w jakich okolicznościach je nabyłam zapraszam na   wspominki ). Winiarz z Bordeaux zapewniał, że rodzynki w szlachetnej zalewie najlepiej wypadają u boku koziego sera, dziś mogłabym uzupełnić jego rekomendację jeszcze o chałkę, bo lekko złamane słodyczą pieczywo bardzo dobrze robi pozostałej dwójce.

Przepis zrealizowany w ramach akcji Czekoladowy Tydzień:

Amber, Bea i pozostałe Lutowe Piekareczki - ogromne dzięki za wspólne, pachnące czekoladą pieczywo!!!
Przepraszam za poślizg w publikacji - mój automat nie zadziałał... a ja dopiero teraz miałam okazję to wykryć.