kopytka w doborowym towarzystwie bo ze szparagami i szynką serrano

Dziś przedstawiam danie z recyklingu, niemal w całości wykonane ze składników resztkowych, niewykorzystanych w trakcie tygodnia, jedynym elementem zakupionym z okazji tego dania był pęczek znakomicie świeżych zielonych szparagów - zerwanych i spożytkowanych w tym samym dniu.

Zainspirowana szeregiem przepisów, jakie rzuciły mi się w oczy pośród blogowego, szparagowego urodzaju, postanowiłam popełnić kopytka. Ziemniaczane resztki spoczywajace w lodówce chciały być użyte wtórnie, tegoż samego domagała się szynka serrano.

Z garstki ziemniaków pozostałych z obiadu ulepione więc zostały niezawodne kluseczki a cztery plastry hiszpańskiej dojrzałej szynki pięknie im zawtórowały. Szparagi jako komponent z wyższych sfer stanowiły o charakterze całości.   W roli spoiwa wystąpiło żółtko, cytryna i masło, nie ukrywam, że chętnie uzupełniłabym ten tercet o niewielką ilość koperku, ale jako, że nie znalazłam ani gałązki w lodówce, musiało się obyć bez niego.

składniki dla 4 osób: 

250 g ugotowanych ziemniaków,

jajko ekologiczne,

filiżanka mąki + nieco do podsypywania stolnicy,

16 szparagów zielonych, 

4 plastry szynki dojrzewającej, 

żółtko,

kilka kropli soku z cytryny, 

sól, 

łyżeczka masła,

pieprz tłuczony

a dla chętnych dodatkowo pecorino romano 

Ciasto na kopytka wyrobiłam ręcznie, starałam się by kluseczki były możliwie jednakowej wielkości. Gotowałam je w osolonym wrzątku przez 5 minut. Szparagi zielone wrzuciłam na 3 minuty do gotującej się wody (uprzednio osolonej i delikatnie posłodzonej), po tym czasie odcedziłam, odkroiłam główki, a resztę pokroiłam w talarki. Żółtko wraz z cytryną i solą mieszałam na parze, gdy zaczęło gęstnieć dodałam łyżeczkę masła.

Plastry szynki po pokrojeniu, obsmażyłam na oliwie przez chwilę - trzeba uważać by jej nie spalić, jest cienka i szybko się rumieni.

Wymieszałam kopytka z szynką, szparagowymi talarkami i sosem a następnie rozrzuciłam na wierzch szparagowe łebki. Na koniec oprószyłam pieprzem utłuczonym w moździerzu. Jako, że szparagi wspaniale komponują się z pecorino romano (według mnie lepiej nawet niż parmigiano reggiano) polecam z wierzchu posypać całość odrobiną tego sera.

Smacznego dłuuugiego weekendu, koniecznie ze szparagami u boku!!